ایرانیان، همیشه با سربلندی زندگی می کنند

امسال که از سوی رهبر فرزانه انقلاب به عنوان سال حماسه سیاسی و حماسه اقتصادی نامگذاری شده، سال بسیار حساسی است.

حساس از این جهت که اولاً دو انتخابات مهم و سرنوشت ساز در پیش داریم و ثانیاً کشورمان به خاطر تحریمهای شدید جهانی و سوء مدیریت برخی مسئولان با مشکلات اقتصادی روبروست و مردم برای پشت سر گذاشتن این دو آزمون بزرگ باید همتی بلند داشته باشند تا سربلند از آن خارج شوند.

البته ملت ایران، همیشه ملتی حماسه آفرین بوده و در طول تاریخ با سربلندی زندگی کرده است. این ملت آزاده هیچگاه برای راحت طلبی و خوش گذرانی چند روزه، عزت و شرف خود را زیر پا نگذاشته و تن به ذلت نداده است.

ایران عزیز، از قرن های گذشته تا امروز، زنان و مردان فداکار و حماسه سازی را به خود دیده که هر کدام به نوعی برای سربلندی و اعتلای نام ایران تلاش کردند و رفتند اما همواره در قلب ایرانیان زنده و جاوید خواهند ماند. ما به همه آنها افتخار می کنیم چرا که مایه سربلندی ما بوده و هستند. به عنوان مثال می توان از میرزا کوچک خان جنگلی، رئیس علی دلواری، امامقلی خان، امیر کبیر، شهید مدرس، شهید بهشتی، شهید مطهری، امام خمینی (ره)، شهید بابایی، شهیدان رجایی و باهنر و … و هزاران شهیدی که برای پیروزی انقلاب اسلامی و دفاع از آب و خاک کشور خون خود را فدای این مرز و بوم کردند، نام برد.

دوران دفاع مقدس، اوج حماسه آفرینی های فرزندان ایران زمین بود و اگر این ایثارگری های جوانان و پیران ما نبود امروز در امنیت و آسایش نبودیم و هیچیک از ما نمی توانستیم سرمان را بلند کنیم و بگوییم ایرانی هستیم. ملت رشید ایران در صحنه های دیگر نیز حماسه ساز بوده است که می توان به حضور گسترده مردم در حماسه دوم خرداد 76 و نهم دی ماه 88 اشاره کرد. بی شک حضور گسترده مردم در انتخابات نشان دهنده علاقه مردم به نظام می باشد و هر شخص یا گروهی، مردم را به شرکت در این رقابت تشویق کند که زمینه حماسه آفرینی ملت فراهم گردد به کشور خدمت کرده است.

البته مردم را باید آگاه کرد تا شناخت بیشتری از کاندیداها داشته باشند و به کسانی رای دهند که واقعا در خط ولایت فقیه بوده، هدفشان فقط خدمت به مردم است و می توانند کشور را به سمت توسعه و پیشرفت سوق دهند. در این برهه از زمان که به دلیل پافشاری ضروری مان بر داشتن انرژی صلح آمیز هسته ای، کشور با تحریمها و فشارهای شدید جهانی مواجه است، فردی باید بر صندلی ریاست جمهوری تکیه بزند که بتواند با سیاستهای مدبرانه و دیپلماسی قوی و منطقی، جهان را متقاعد کند که جمهوری اسلامی ایران قصد ساختن سلاح هسته ای ندارد و استفاده از انرژی صلح آمیز هسته ای حق مسلم ملت ایران است و به هیچ وجه از حق خود نمی گذریم. این مقطع زمانی بی شباهت به دوران پس از جنگ نیست که کشور نیاز به بازسازی ویرانه ها داشت. اکنون نیز علی رغم اقدامات خوب عمرانی توسط دولتهای نهم و دهم، متاسفانه بسیاری از زیرساختهای کشور ویران شده و باید کسی بیاید که سازندگی را از سر بگیرد.

توجه داشته باشیم که همه کسانی که از گذشته های دور در این سرزمین زندگی کرده اند، چه آنهایی که خدمت و چه آنهایی که خدای نکرده خیانت کرده اند رفته اند و ایران عزیز همچنان مانده است. همه ما که امروز در این کشور زندگی می کنیم نیز به تدریج دار فانی را وداع خواهیم گفت و با دست خالی خواهیم رفت و ایران، باز هم با فرزندان تازه خود خواهد ماند.

پس حالا که همه ما رفتنی هستیم و چیزی را نمی توانیم با خود ببریم بهتر نیست همیشه در فکر خدمت صادقانه به کشور و ملت خود باشیم و با سربلندی زندگی کنیم به طوری که آیندگان به ما افتخار کنند؟