تهدید و ارعاب نشانه خیرخواهی و دوست داشتن نیست

هر ساله هفته اول محرم الحرام به نام هفته احیای امر به معروف و نهی از منکر به منظور یادآوری اصلی ‌ترین هدف جهاد والا و الهی امام حسین (ع) یعنی احیای امر به معروف و نهی از منکر گرامی داشته می شود.

مسئولان ما نیز هدف از برخورد با بدحجابی را در راستای اجرای فریضه امر به معروف و نهی از منکر و عمل به دستورات الهی دانسته و آنرا به سود جامعه اسلامی و مردم قلمداد می کنند. کسی هم منکر منافع و محاسن آن نیست ولی مهم شیوه اجرای آن است که باید ببینند با این روشی که در پیش گرفته اند آیا نتایج مثبتی به دنبال دارد یا خیر؟ آیا هدف امام حسین (ع) از اینکار سختگیری درباره پوشش و ظاهر مردم بود؟ یا اینکه اصلی ترین هدف سیدالشهدا، جلوگیری از حیف و میل بیت المال مسلمین و پایان دادن به ظلم و بی عدالتی در جامعه اسلامی بود؟

بد نیست داستانی در این باره نقل کنم. می گویند: بچه ای می خواست خودش را از پشت بام پرت کند پایین، پدرش متوجه شد و داد زد که آهای بچه اگر خودت را از آنجا پرت کنی، تو را میکشم!

طنزاین داستان اینجاست که برخی والدین معنای دوست داشتن را نمی دانند و هنگامی که میخواهند از بچه مراقبت کنند، از روی دلسوزی و نگرانی تهدیدش می کنند. بچه اگر خودش را از پشت بام پرت کند شاید نمیرد! اما پدرش تهدید می کند اگه بپری خودم میکشمت!!

ریشه احساس و عواطفمان از عشق و محبت می آید و نگرانیم و می خواهیم از فرد، دلسوزانه مراقبت کنیم، اما خشونت آمیز رفتار می کنیم، تهدید می کنیم، سرزنش می کنیم، فشار روانی می آوریم و به هرحال به کسی که دوستش داریم آسیب می زنیم.

استاد تبدیل کردن احساسات مثبت به رفتارهای منفی هستیم و اجازه می دهیم عشق و دوست داشتن که ارزشمندترین احساسات دنیاست، تبدیل به درد و رنج و زخم شود.

در قضیه سختگیری راجع به حجاب و عفاف هم همین داستان است. دولت مثلا به خاطر خیر و صلاح مردم، تهدید می کند که اگر بانوان حجاب را به طور کامل رعایت نکنند با آنها برخورد شدید می کنیم. ماموران گشت ارشاد، رعایت موازین شرعی را فراموش کرده، به بدن بانوان بدحجاب دست می زنند، موی آنها را می کشند، بانوان را کتک می زنند و دستگیر می کنند تا مثلا آنها مرتکب گناه نشوند و در آتش جهنم نسوزند. غافل از اینکه خود مسئولان و ماموران مرتکب گناه کبیره شده و وارد جهنم می شوند. افراد بدحجاب و مردمی که نظاره گر چنین صحنه های خشونت آمیزی هستند از دین و شریعت متنفر شده و بیشتر به گناه آلوده خواهند شد. تمام معصیت و عواقب این گونه رفتارهای نسنجیده نیز بر عهده مسئولان دولت اسلامی است.

مسئولان ما باید کمی به عواقب تصمیمات خود فکر کنند. اولا نسبت به بقیه گناهان و تخلفات در جامعه بی تفاوت نباشند و ثانیا بیاندیشند که چطور می توانند در این گونه مسائل به شیوه ای رفتار کنند که ضمن اجرای دستورات الهی، موجب رنجش و آسیب کسی هم نشوند!

به قلم: حسین فریدونی - سردبیر صدف