طرح "صیانت" موجب ایجاد امنیت سایبری نمی شود

ابتدا پیشاپیش فرا رسیدن نیمه شعبان میلاد خجسته حضرت مهدی موعود (عج) و هفته سربازان گمنام امام زمان را خدمت مدافعان امنیت و دوستداران آن امام همام تبریک و تهنیت عرض می نمایم.

بحث امنیت که پیش می آید، ناخودآگاه به یاد سربازان گمنام می افتیم و بدون آن که آنها را بشناسیم، برای موفقیت آنها در انجام ماموریت های پرخطر دعا می کنیم. بسیاری از آنها در این راه دشوار، جان خود را فدا می کنند و باز هم برای مردم، ناشناس و گمنام باقی می مانند.

برقراری امنیت فقط فراهم ساختن امنیت جانی و جلوگیری از تجاوز دشمنان خارجی به مرزهای کشور نیست. امنیت ابعاد مختلفی دارد و شامل امنیت اجتماعی، امنیت شغلی، امنیت سرمایه گذاری، امنیت غذایی، امنیت ترافیکی، امنیت بهداشتی، امنیت هوایی، امنیت دریایی، امنیت جاده ای، امنیت فکری، امنیت اخلاقی، امنیت سایبری و فضای مجازی نیز می شود.

با توجه به گسترش و استقبال مردم از فضای مجازی، به عقیده من بحث امنیت سایبری و فضای مجازی مهمترین بحث روز است و باید با دقت و حساسیت بیشتری به آن نگریسته شود. اخیرا نمایندگان محترم مردم در مجلس شورای اسلامی طرحی را با عنوان "صیانت" به منظور برقراری امنیت در فضای مجازی و کنترل فعالیت های اینترنتی ارائه داده اند اما با واکنش های منفی مردم مواجه شده که نشان دهنده مخالف بودن اقشار مختلف جامعه با این طرح است.

بی تردید طراحان آن، دقت لازم در تنظیم مفاد این طرح نداشته و از نگرانی ها و دغدغه های مردم پس از تصویب این طرح غافل هستند. نمایندگان مجلس احیاناً نمی دانند که با محدود ساختن فضای مجازی و کاهش پهنای باند اینترنت، امنیت شغلی بسیاری از مردم که از این راه کسب درآمد می کنند به خطر می افتد.

علاوه بر این، طرح دولت الکترونیک نیز با شکست مواجه خواهد شد زیرا اکثر فعالیت های روزمره مردم به اینترنت قوی وابسته است. کاهش پهنای باند اینترنت موجب اختلال و کاهش سرعت دسترسی به بسیاری از سامانه های مورد نیاز مردم از جمله سامانه سوخت، سامانه بانکی، سامانه پزشکی و دارویی، سامانه ثبت احوال، سامانه دانشگاهی، کلاس های آنلاین مدارس و ... خواهد شد و امنیت فکری و روانی مردم را سلب می کند.

هر چند لزوم نظارت بر فضای مجازی و کنترل منطقی آن را ضروری می دانم اما با تجربه ناموفقی که از برخورد با تجهیزات شبکه های ماهواره ای و سایر تکنولوژی ها وجود دارد معتقدم با ایجاد محدودیت اینترنت و فیلتر کردن شبکه های اجتماعی خارجی، فضایی امن به وجود نمی آید و این طرح نیز با شکست مواجه خواهد شد. زیرا تکنولوژی به سرعت غیر قابل تصوری در حال پیشرفت است و هم اکنون در بسیاری از نقاط دنیا اینترنت ماهواره ای در دسترس مردم قرار گرفته و دولت ها هیچ کاری برای مسدود ساختن آن نمی توانند انجام دهند.

تلاش برای آموزش و فرهنگسازی در جامعه و تربیت افراد جهت قانونمدار بودن، بهترین روش برای ایجاد امنیت در تمام ابعاد آن از جمله امنیت سایبری است.

به قلم: حسین فریدونی - سردبیر هفته نامه صدف

به یاری رییس جمهور منتخب بشتابیم

سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری نیز با مشارکت خوب مردم و با موفقیت برگزار شد و همان گونه که بسیاری از کارشناسان سیاسی پیش بینی کرده بودند سید ابراهیم رییسی به عنوان رییس جمهور جدید انتخاب گردید. ضمن تبریک به رییس جمهور منتخب، انتظار داریم که با روی کار آمدن دولت انقلابی، به تدریج مشکلات کشور و مردم برطرف شود تا نارضایتی های اجتماعی کاهش یابد. 

روسای جمهور گذشته شعارها و وعده های خوب و زیبایی دادند اما در عمل بسیاری از آن وعده ها عملی نشد و موجب ناامیدی مردم گردید. مردم برایشان مهم نیست که چرا این وعده ها و شعارها به واقعیت نپیوست. اینکه دولت بگوید اجازه ندادند برنامه هایم را اجرا کنم پاسخ قانع کننده ای برای مردم نیست. مردم می گویند کسی دولت را در دست بگیرد که بتواند با این ساختار حاکم بر ایران، خواسته های مردم را برآورده کند.

در این یادداشت با نگاهی فراجناحی می خواهم به انتظارات به حق مردم از رییس جمهور و دولت بپردازم. 

ابتدا ببینیم مردم ما از رییس جمهور چه انتظاراتی دارند؟ انتظارات اساسی مردم از رییس جمهور و دولت رفع مشکلات و نارسایی ها و اجرای عدالت است و به هیچ عنوان انتظارات غیرمعقول و خارق العاده ای نبوده و نیست. با توجه به منابع، پتانسیل ها و ثروت های خدادادی این کشور، اگر تمام قوای نظام و مردم دست در دست هم دهند و با دولت منتخب همکاری لازم را داشته باشند، بی تردید تمام مشکلات جامعه و مردم ایران را می توان با همکاری و همدلی مردم و مسئولان در کمترین زمان برطرف کرد.

مردم از هر دولتی که در ایران مستقر می شود انتظار دارند که گرانی و تورم افسار گسیخته را مهار کند، فساد، فقر، تبعیض و بی عدالتی را ریشه کن کند. کرامت و منزلت آحاد مردم حفظ شود، مشکل مسکن، اشتغال و ازدواج جوانان رفع شود. ارزش پول ملی بالا برود. ثبات اقتصادی به وجود آید. آزادی، رفاه و امنیت در سراسر کشور برقرار شود. امنیت مرزی، امنیت هوایی، امنیت دریایی، امنیت فضای مجازی، امنیت تحصیلی، امنیت بهداشتی، امنیت غذایی، امنیت سرمایه گذاری و... تامین شود. برای ورزش، سرگرمی، تفریح و گردش مردم ارزش قائل شود. به مخترعین، مبتکرین، هنرمندان، نویسندگان و صاحبان فکر و اندیشه بها داده شود و آنها را تشویق به ادامه فعالیت کند تا مانع از فرار مغزها گردد.

اگر چنین دولتی روی کار بیاید و چنین فضای پر نشاط و امیدوار کننده ای در کشور فراهم شود، قطعا رضایت خاطر مردم فراهم می شود و مدافع سرسخت دولت و نظام خواهند بود. در چنین شرایطی است که جناح بندی های سیاسی بی اهمیت می شود و هیچ دشمن خارجی قادر نخواهد بود ضربه ای به ما بزند. بحث حزب و جناح از ابتدا برای مردم ما از اهمیت چندانی برخوردار نبود ولی متاسفانه سالهاست دو قطبی هایی در کشور به وجود آمده تا بر ضعف ها و مشکلات سرپوش گذاشته شود. جناح بندی ها باعث شده که مردم سرگرم اختلافات حزبی و جناحی باشند و به خواسته های به حق و اساسی خود نرسند. پس بیاییم اختلافات حزبی و جناحی را کنار بگذاریم، با اتحاد و همبستگی به یاری دولت منتخب بشتابیم و برای پیشرفت و سربلندی کشور گام های استوار برداریم. 

به قلم: حسین فریدونی – سردبیر صدف

انتخاب و انتقاد حق همیشگی مردم است

در انتخابات ریاست جمهوری، از بین تعدادی کاندیدای تایید صلاحیت شده از سوی شورای نگهبان تنها یک نفر انتخاب می شود.

معمولا بسیاری از مردم به گفتار و رفتار و چهره کاندیداها نگاه می کنند و بالاخره یک نفر را از میان کاندیداها بر می گزینند.

نباید این گونه تصور شود که مردم با فلان کاندیدا دشمن هستند و به رقیب وی رای داده اند تا به سایر کاندیداها ضربه بزنند. احتمال دارد در دوره دیگری به کاندیدایی رای بدهند که سری قبل رای نداده اند. بسیاری از مردم دنبال تنوع هستند و هر بار مهر یک نفر به دلشان می نشیند و به وی رای می دهند.

مردم عقد اخوت مادام العمر با یک شخص خاص نبسته اند که تا ابد او را انتخاب کنند.

شما وقتی وارد یک رستوران هم که می شوید با انواع غذاها روبرو می شوید و منوی غذاها را نگاه می کنید و هر بار یک غذا را انتخاب و میل می کنید. اگر مثلا یکبار چلوماهی را انتخاب کردید به معنای آن نیست که از بقیه غذاها متنفرید. دفعه بعد ممکن است چلو مرغ یا سلطانی یا... را انتخاب کنید.

البته اگر رستوران، غذای مورد علاقه شما را نداشته باشد ناچارید از بین غذاهای موجود، بالاخره یکی را علیرغم میل باطنی انتخاب کنید تا گرسنگی شما رفع شود.

تنوع کاندیداهای ریاست جمهوری نیز شبیه تنوع غذاهای رستوران است. گاهی اوقات کاندیداهای مورد علاقه بسیاری از مردم در بین لیست کاندیداها وجود ندارد و مردم به ناچار به یکی رای می دهند و اگر بعدا خواسته های آنها را برآورده نکرد، قطعا از وی انتقاد می کنند.

 لذا نباید به مردم گفته شود انتخاب خودتان هست پس انتقاد شما وارد نیست.

بیشتر اوقات مردم علیرغم میل باطنی خود، از بین بد و بدتر یکی را انتخاب کرده اند و بر اساس شعارها و وعده هایی که داده، قطعا توقعات به حقی از وی دارند که در صورت عملی نشدن آن وعده ها و عملکرد ضعیف دولت، انتقاد از وی را نیز حق خود می دانند. درست شبیه انتقادی که از آشپز رستوران می گیریم.

احتمال دارد ما از غذایی که انتخاب و سفارش دادیم خوشمان نیاید و یا بعد از خوردن آن حالمان به هم بخورد و با صاحب رستوران جر و بحث کرده و حتی کار به شکایت هم بکشد. صاحب رستوران نمی تواند بگوید به من چه، خودتان این غذا را انتخاب کردید. صاحب رستوران و آشپز بایستی نسبت به‌ سلامت تمام غذاهایی که عرضه می کنند پاسخگو باشند و غذای خوب به مردم بدهند. لذا شورای نگهبان هم باید از تمام کاندیداهای تایید صلاحیت شده خودش تا آخر دفاع کند و مسئولیت عملکرد آنها را بر عهده بگیرد.

باید به گونه ای باشد که مردم هر کدام از کاندیداها را که انتخاب کردند برای شورای نگهبان فرقی نداشته باشد و از مردم تشکر کنند.

به قلم: حسین فریدونی – سردبیر نشریه صدف

سردار سلیمانی محبوب همه دل ها بود

به اولین سالگرد شهادت سردار حاج قاسم سلیمانی رسیدیم. یکسال پیش در چنین روزهایی این سردار رشید اسلام، ناجوانمردانه به دست عوامل آمریکای جنایتکار در نزدیکی فرودگاه بغداد به شهادت رسید و قلب بسیاری از عاشقان و دوستداران وی را به درد آورد.

قاطعانه می گویم که سردار سلیمانی محبوب همه دل ها بود. تمام گروه ها، جناح ها و همه اقشار مختلف مردم در داخل و خارج کشور، وی را دوست داشتند. زیرا حاج قاسم مرد بی ریا و مخلصی بود که تمام فکر و ذکرش دفاع از دین و میهن بود و ذره ای به پست و مقام و دنیاپرستی فکر نمی کرد. هیچ گاه حرفی بر زبان نمی آورد که دل کسی بشکند. هیچ گاه کاری نمی کرد که منافع شخصی خودش در آن باشد.

سردار سلیمانی با آن که همواره در حال مبارزه با ظلم و بی عدالتی و دشمنان بشریت بود اما رزمنده ای بود که به دنبال صلح و امنیت بود.

بی تردید شهادت این نماد مبارزه با تروریسم و استکبار، نقطه عطفی است در روند رو به رشد بیداری ملت‌های مسلمان و رسوایی هر چه بیشتر مدعیان دروغین مبارزه با تروریسم. شهادت آن رادمرد عرصه نبرد با استکبار جهانی، فصل جدیدی را در ستیز جانانه با نظام سلطه جهانی به سرکردگی آمریکای جنایتکار خواهد گشود و انتقام سختی را برای آنان رقم خواهد زد.

ضمنا پیشنهاد خوب و به جایی که بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس داده و به تصویب رسیده این است که روز 13 دی‌ ماه روز شهادت سردار سپهبد قاسم سلیمانی به‌عنوان "روز جهانی مقاومت" در تقویم رسمی ایران درج شود.

به قلم: حسین فریدونی – سردبیر صدف

دلیل کمبود سیلندرگاز در هرمزگان چیست؟

چند وقتی است که شهروندان بندرعباس و برخی نقاط استان هرمزگان با کمبود کپسول های سیلندر گاز مایع مواجه هستند و هر بار که به جایگاههای توزیع سیلندر گاز مراجعه می کنند با صف های طویل برخورد کرده و بیشتر شهروندان نیز با دست خالی به منزل بر می گردند زیرا موفق به دریافت کپسول گاز پر نمی شوند. 

اکنون این سئوال برای مردم استان پیش آمده که راز کمبود گاز مایع در چیست؟ برخی معتقدند که دلیل نایاب شدن کپسول گاز این است که بنزین سهمیه بندی و قیمت آزاد آن افزایش پیدا کرده و بیشتر رانندگان خودروها اقدام به گازسوز کردن خودروهای خود به وسیله کپسول گاز مایع کرده اند، هر چند این کار از نظر ایمنی خودروها بسیار خطرناک است اما با کمال تاسف شاهد رشد روزافزون این اقدام هستیم. برخی دیگر از شهروندان نیز عقیده دارند کمبود گاز مایع جهت ترغیب و تشویق نمودن خانواده ها به استفاده از انشعاب گاز شهری به وجود آمده است. 

گفتنی است توزیع کپسول های گاز بر عهده شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی است و ارتباطی به شرکت گاز استان هرمزگان ندارد. ضمنا با توجه به اینکه شبکه گاز رسانی در شهر بندرعباس و سایر نقاط استان هرمزگان به سرعت در حال انجام است، عاقلانه ترین کار این است که شهروندان در اسرع وقت نسبت به اخذ اشتراک گاز طبیعی اقدام نموده و خود را از رنج و مشقت تهیه سیلندر گاز راحت کنند. 

شایان ذکر است مدیر شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی منطقه هرمزگان در این رابطه گفت: هیچگونه کمبودی وجود ندارد و طبق روال همیشگی توزیع کامل سهمیه های گاز مایع در بخش های مختلف شهری و روستایی استان ادامه دارد. 

عبدالله احمدی کمرپشتی گفت: در تامین و توزیع گاز مایع هیچ کمبودی نداریم و شرکت های موزع تمام سهمیه های شهرستان های استان را بموقع دریافت می کنند. 

وی ادامه داد: این شرکت ها پس از دریافت گاز توسط خودروهای گازکش کپسول های گاز خانگی را در تاسیسات گاز پرکنی خود آماده و توزیع می کنند. 

احمدی کمرپشتی در ادامه توضیحات خود گفت: نظارت بر نحوه توزیع و نرخ کپسول های گاز خانگی بر اساس دستورالعمل ها بر عهده سازمان صنعت، معدن و تجارت و فرمانداری ها است.

با این تفاصیل به این نتیجه می رسیم که کمبود یا گرانی سیلندر گاز ارتباط مستقیمی به شرکت پخش فرآورده های نفتی منطقه هرمزگان نیز ندارد زیرا شرکت های توزیع کننده سیلندر گاز متعلق به بخش خصوصی است و مجوز فعالیت خود را از سازمان صنعت، معدن و تجارت اخذ می کنند.

صدف نیوز/ حسین فریدونی

برقراری میهمانی خدا در ایام "کرونا"

 این سرود، سرود بیداری است و این نوایی که در سحرگاهان به گوش می رسد آوای خوش توحید است.

 گل های دعا بر جاده های نور شکفته اند و مرغ دل به سوی باغ روشنی پر می کشد.

 به شوق میهمانی بر می خیزم و لباس اخلاص می پوشم؛ آماده رفتن می‌شوم. احساس عجیبی دارم، خوشحال از رفتن و نگران از اینکه آیا مرا خواهند پذیرفت؟!

 نیرویی مرا به سوی خود می خواند و باعث می شود که من با اطمینان بیشتری گام بردارم. امیدوار و شاد به راه خود ادامه می دهم؛ به مسجد که می رسم با تعجب می بینم درهای مسجد بر روی میهمانان بسته است و بندگان خدا در حال برگشتن هستند.

 می پرسم: مگر این مجلس ضیافت الهی نیست؟

 می گویند: امسال درهای مساجد بر روی میهمانان ضیافت الله بسته شده است.

با نگرانی می پرسم: چرا؟

پاسخ می دهند: به دلیل خطر انتشار نوعی ویروس به نام "کرونا"!

سر به سوی آسمان بلند می کنم و فریاد می زنم: خدا...! مجلس ضیافت تو مختص بندگان شایسته و خالص ‌است؛ باور کردنی نیست که بسته باشد.

خطاب به خالق یکتا می گویم: می دانم در این ماجرا نیز حکمتی نهفته است زیرا درهای رحمت تو هیچگاه بر روی بندگانت بسته نمی ماند. اگر در مساجد هم بسته باشد؛ از درهای دیگری به میهمانی تو خواهیم آمد؛ سفره را پهن کن که ما آمدیم.

به قلم: حسین فریدونی، سردبیر نشریه صدف

رونق فضای مجازی، رهاورد «کرونا»

نوروز امسال به دلیل خطر گسترش ویروس "کرونا" در کشور، عید دیدنی ها مجازی شد. مردمی که هر ساله برای آمدن بهار و سال نو لحظه شماری می کردند تا به دیدار یکدیگر بروند، کسانی که پس از یکسال کار و تلاش و تحمل دوری از خویشان و دوستان، منتظر تعطیلات نوروز بودند تا به دیدن آنها بروند و یا مقدمات سفرهای نوروزی خود را آماده کرده بودند به یکباره تمام برنامه هایشان به هم خورد و ناچار به خانه نشینی شدند.

به دلیل خطر سرایت ویروس کرونا از یک فرد به دیگر افراد جامعه، مسئولان دستور دادند که دست دادن ممنوع، روبوسی ممنوع، دید و بازدید ممنوع، جلسات ممنوع، ورزش و تفریح ممنوع، جشن و میهمانی ممنوع، مسافرت ممنوع، و حتی نماز جماعت در مساجد هم ممنوع شد. هیچ کس پیش بینی نمی کرد که بازار و مراکز آموزشی و اکثر کسب و کارهای دنیا به خاطر یک ویروس تعطیل شوند.

 ویروس "کرونا" این میهمان ناخوانده باعث شد تمام میهمانی ها لغو و عید دیدنی حقیقی به عید دیدنی مجازی تبدیل شود. علاوه بر این، گردشگری مجازی جای گردشگری واقعی را گرفت، فروشگاه های مجازی رونق پیدا کرد. بازی های مجازی گسترش یافت. کلاس های درس مجازی راه افتاد. بانکداری مجازی سرعت بیشتری گرفت. دوستی های مجازی باب شد. جلسات و نشست های اداری به صورت ویدئو کنفرانس و تصویری برگزار گردید و بیشتر کارهایی که تا قبل از این اتفاق، حضوری انجام می شد به صورت تلفنی، دورکاری و الکترونیکی به انجام رسید.

این ویروس کوچک لعنتی که ابتدا آنرا چندان جدی نمی گرفتیم توانست در کمتر از چند ماه جهان را دگرگون کند و همه دانشمندان و علما را به تعجب واداشت. بسیاری از انسان ها به دلیل ابتلا شدن به این بیماری، جان خود را از دست دادند و پزشکان با تمام تلاش های شبانه روزی خود، هنوز موفق نشده اند که داروی موثری برای این بیماری کشف کنند و تنها راه مقابله با این ویروس، همانا رعایت کامل توصیه های بهداشتی است.

بی تردید پیدایش این ویروس بر رفتار و افکار ما تاثیر شگرفی خواهد گذاشت و قطعا از این پس نمی توانیم مانند سابق به کار و زندگی خود ادامه دهیم. شاید این ویروس خطرناک به این زودی ها ریشه کن نشود. از این رو ما برای ادامه زندگی و تداوم فعالیت های روزمره، باید خود را با شرایط جدید وفق دهیم. فضای مجازی که تا پیش از این مورد غضب و انتقاد شدید مسئولان قرار داشت اکنون به کمک بشریت آمده است. هر چند هنوز "تلگرام" و بسیاری از پیام رسان های فضای مجازی در ایران و جهان فیلتر هستند و دسترسی به آنها آسان نیست اما در حال حاضر اکثر برنامه ها و کسب و کارها به صورت مجازی انجام می شود و ضرورت بازنگری در تصمیمات قبلی مسئولان احساس می شود.

بسیاری از مردم از طریق همین فضای مجازی امرار معاش می کنند و کسانی که تا به حال با فضای مجازی قهر بودند ناچار شده اند دست به دامان فضای مجازی شوند. حتی ما اصحاب رسانه هم بایستی رویکرد خود را در فعالیت های رسانه ای تغییر داده و نشریات خود را به صورت الکترونیکی و مجازی منتشر کنیم. هر چند نشریات الکترونیکی از قبل هم وجود داشت اما چندان جا نیفتاده بود. بی شک بعد از بحران کرونا، نشریات الکترونیکی و کانال های مجازی بهای بیشتری پیدا می کنند.

به قلم: حسین فریدونی – سردبیر صدف