خبرنگاری هم به نوعی شغل انبیاست

باز هم به 17 مرداد روز خبرنگار نزدیک می شویم و جنب و جوشی در بین اهالی رسانه و متولیان ارشاد و خانه مطبوعات به چشم می خورد. مسئولان در تکاپوی برگزاری مراسمی جهت تجلیل از خبرنگاران زحمتکش استان هستند و جا دارد به همه مسئولان خدا قوت و خسته نباشید عرض کنیم. همین که قشر خبرنگار را فراموش نمی کنند و نسبت به کار آنها ارزش قائل هستند جای شکرش باقی است. البته خبرنگاران از مسئولان فقط انتظار حل مسائل و مشکلات صنفی شان را دارند که امیدواریم با تعامل و همفکری مسئولان و اصحاب رسانه این امر محقق شود.

اما خبرنگار کیست و چرا کار وی ارزش دارد؟ تصور کنید که در جامعه ای خبرنگار وجود نداشته باشد، چه می شود؟ قطعاً هیچ خبر کامل و جامعی به مردم نمی رسد و بازار شایعات در جامعه داغ می شود. اگر خبرنگاران نباشند اولاً فعالیتهای مسئولان منعکس نمی شود، ثانیاً ممکن است با کوچکترین موضوعی، شایعه ای بزرگ بوجود آید که آرامش روانی جامعه را بر هم بزند.

خبر یعنی آگاهی، و خبرنگار کسی است که رسالت سنگین آگاهی رسانی را بر عهده دارد. آگاهی کلید پیشرفت جامعه است و جامعه ای که در ناآگاهی به سر ببرد هرگز به سرمنزل مقصود نخواهد رسید.

در حقیقت رسالت خبرنگاران تا حدودی شبیه رسالت پیامبران است زیرا پیامبران الهی نیز از جانب خدا مامور رساندن اخبار آسمانی به بندگان خدا بودند تا آنها را از جهل و نادانی نجات دهند. هر چند رسالت خبرنگاری به پای رسالت پیامبری نمی رسد اما با توجه به آنکه معلمی را شغل انبیاء می دانند، شاید بتوان گفت: خبرنگاری هم به نوعی شغل انبیاء است.