برقراری میهمانی خدا در ایام "کرونا"

 این سرود، سرود بیداری است و این نوایی که در سحرگاهان به گوش می رسد آوای خوش توحید است.

 گل های دعا بر جاده های نور شکفته اند و مرغ دل به سوی باغ روشنی پر می کشد.

 به شوق میهمانی بر می خیزم و لباس اخلاص می پوشم؛ آماده رفتن می‌شوم. احساس عجیبی دارم، خوشحال از رفتن و نگران از اینکه آیا مرا خواهند پذیرفت؟!

 نیرویی مرا به سوی خود می خواند و باعث می شود که من با اطمینان بیشتری گام بردارم. امیدوار و شاد به راه خود ادامه می دهم؛ به مسجد که می رسم با تعجب می بینم درهای مسجد بر روی میهمانان بسته است و بندگان خدا در حال برگشتن هستند.

 می پرسم: مگر این مجلس ضیافت الهی نیست؟

 می گویند: امسال درهای مساجد بر روی میهمانان ضیافت الله بسته شده است.

با نگرانی می پرسم: چرا؟

پاسخ می دهند: به دلیل خطر انتشار نوعی ویروس به نام "کرونا"!

سر به سوی آسمان بلند می کنم و فریاد می زنم: خدا...! مجلس ضیافت تو مختص بندگان شایسته و خالص ‌است؛ باور کردنی نیست که بسته باشد.

خطاب به خالق یکتا می گویم: می دانم در این ماجرا نیز حکمتی نهفته است زیرا درهای رحمت تو هیچگاه بر روی بندگانت بسته نمی ماند. اگر در مساجد هم بسته باشد؛ از درهای دیگری به میهمانی تو خواهیم آمد؛ سفره را پهن کن که ما آمدیم.

به قلم: حسین فریدونی، سردبیر نشریه صدف